.- De corazón, a chorima.

(Fuencis Iborra Perez)


  Amosa pétalo ergueito,
soberbiamente, a roseira;
as rosas nunha silveira
son contumacia a barbeito.

  Debruzando unha quimera,
locen bravías, sen xeito,
na devesa do teu peito
onde unha dama prendera...

  Labarada, e primavera
da nosa máis alta estima,
toxo que reivindicara,
ouro entre espiñas, bordara...

  -Fuencis Iborra agarima-
Mil rosas que ela pintara
con perfección, só alcanzara,
de corazón, a chorima...

(Rioderradeiro)