Esta pel de existir calza o teu sino
e rilla solitaria o pan da pena,
esta pel do vivir calza a condena
do calvario na cruz do teu destino.
Esta
dor de existir, fogo intestino,
chacal
que te devora e te envelena,
esta
dor do vivir carne encrequena
e amedrenta
a ilusión con desatino.
Esta pel de existir, lume atrapado
-carcoma en alacrán-, con tal presteza,
xoga a carta cabal coa cabeza:
Esta dor do vivir tan desleigado
consome o corazón coa certeza
de dar conta de ti ben de contado.
(Rioderradeiro)