Será porque é negra a pena,
ti, Branca Neves, dun brinco,
coa Esperanza en patena,
cos teus patucos de nena,
acadas cincuenta e cinco
e faslle ao tempo a faena
de confrontar o propinco:
a madureza que acena
noutra mirada máis plena,
equilibrada en retrinco.
Amarro o crono, e delinco;
que a flor da vida encrequena
cando lle falta ese afinco,
e se convirte en condena.
(Rioderradeiro)
