Algareira, arrogante ao lagarteiro,
A gaivota vixía o panorama;
A gaivota practica a fe profana
De converter o mundo nun lameiro.
Abandeira a gaivota ao mesmo clero,
Ela acaudilla o pacto na atalaia,
Ela acubilla o lance e maila malla
Para engulir no cope máis ficheiro.
Para engulir no cope máis ficheiro.
Non renuncia a “chorona” ao señorío,
Non abandoa o cargo no peirao,
Afervoa o febril gaivoteirío,
Garrapatea, empurra o arrepío,
Por confluír fervor con refugallo;
A gaivota garante peste e lío
Por se abonar á bicolor no pao.
