sexta-feira, 28 de novembro de 2008

IGUAL DÁ PEDAGOXÍA.



Mestres da democracía:
As nenas, pra profesoras;
Os nenos, pra futbolistas…


A Falanxe Cutrefina,
Coma a Caixa de Pandora,
Cando á liturxia incomodas…


Bica o incensario as pistolas:
Por debaixo e por enriba,
Pólvora de sacristía…


O “pedigrí” sempre mola:
IGUAL DÁ pedagoxía
Co seu canón de vitola…

INGLÉS DE CALCOMONÍA.





FUNERARIAS eSeÁ

-Promocións dun grande artista-

Rebaixa o paro en GaliZa.

Quebra a folla de afeitar,

O percebe, o calamar,

Caldeirada á robaliza...,

E ata esas ganas de obrar

Que rexeita a lavativa.



Xa non se pode aguantar:

¡Vivan da teta estatal,

Mantenza da guapería,

O Lápiz e maila harpía

Do bon pensar e falar!:



¡CLASES DE FILOLOXÍA!,

Galiciano, ¡“nunca máis”!:

INGLÉS DE CALCOMONÍA

NON ME CABEN NOS RIPIOS.





Arneirón, meu bon amigho,

Deixa a ghaivota infectada,

Á rosa descabezada,

Ao da casa volteada,

Aos meritorios borricos:

Aos Neróns, aos Fodericos,

Impertinentes e Salas,

Que non me caben nos ripios...

QUEN FOR TRAIDOR AFAMADO!




(Dedicado á peña de admiradores "salicídicos", que adora, sen fisuras, a miña arte poética)


O pelo que adoza a gorxa

Do bo Lelo desbocado

A SALAS foille roubado

Por un vento desnortado

Contumaz e PATRIOTA,

Cal xogador de pelota

Polas pelotas pillado...



¡Ou, meu LÁPIZ sucedáneo!

¡Ou, meu pintor mala brocha!:

¡Quen for TRAIDOR afamado

Para pintar boca a boca

O sabor do refugallo..!

¡BIG BANG..!







Grazas á lei do “big bang”,

Cae da figueira a breva,

Recorta o bigote Aznar,

Baixa Bush os pés da mesa...,

A noite devén mañá,

Goberna a lúa as mareas,

Canta o grilo na camposa,

O inverno esquece ao verán,

E o verán esquece á prosa,

Vive do sol e da rosa,

Do vento,

Do monumento,

Da montaña e mais do mar...




Se o Salas fose pintor

No canto dunha mofeta,

Pintaría en bicicleta,

Subindo polo ascensor,

Unha gaita e un tambor,

E un termómetro extintor

Das febres dun mal profeta:


¡Big bang..!

Os ceos contaminou.




Penteou cabelos Salas

Co machado de Nerón;

No pelo fixo unha raia

Moi xentil, ben apañada;

Abriulle un ventilador

Ao calcetín do cerebro;

Profesou botafumeiro

Do ASnar e do rapeiro

Don Mariano Rajoy;

Sentou praza non torreiro;

Pintou de “incenso” o lumeiro:

Os ceos contaminou...

AVE DE PAPEL TIMBRADO.





É forte en ortografía;


Historiador consumado,


Fabulador asociado


Ao sabor da naftalina:


Rato lector do pasado,


El salvou a astroloxía


Mediante a fe no meigallo


Imperial da NEuROnía;


Un peixe fundamentado


Nos segredos da cociña


Do cociñeiro Arguiñano;


Coma bombeiro, incensario


Familiar da gasolina;


Un luthier da economía


Conselleiro de Traballo


Ou Ministro na Arxentina.






Este indiano tan honrado


Atracou por Portisín


Laureado gachupín,


AVE de papel timbrado.


________(Rioderradeiro)_______________

SEXA O VIVIR ESPERAR.







Fose o do mazo formiga,

No canto de ser cigarra;

Fose o oxectivo gardala,

Sen cortar a sintonía;

Fose o comer mal dun día,

Compartir, mala xornada;

Fose o todo igual á nada,

Competir, motor da vida;

Fose o bigote unha espada,

O seu dono un capitán;

Fose o peto, gran a gran,

Inflamando en grande espiga;

Fose hoxe sempre mañán,

Cabaceira ateigadiña;

Fose o vivir aforrar,

¡Aforrar..!, que nos bendigan

Con un carozo sen pan.

UNHA PANTASMA QUE FALA.





Doe a ferida infectada

Ao enfermo que a negou,

Ao necio que a sepultou

Con artes cataplasmarias

Indignas de ser chamadas

Panacea e curación…


Doe o mal que medra e chaga,

E afonda, cando avasala,

Polas canles da traición

Iso que chama razón

O Nerón das labaradas,

Afamado campeón,

Deslinguado fanfarrón

Da GaliZa desleigada,

Un pallaso de cartón,

Unha mala imitación,

Un catarro, o xarampón,

Un cateto, unha empanada,

Un corte de dixestión,

Un espectro, unha pantasma,

Un diaño toleirón…

__________________________

NON TÉN CURA…





Falar de tonto cabal

Sen perder a compostura,

Proclamar esa finura

Do cabestro universal

Que fai da mente adival

E da lingua unha armadura

Cos complexos sen mesura

Que non é quen de afogar

A necidade e a amargura

Do cretinismo animal:

Eis a parte neuronal

Do Nero que aquí pulula.

¡Pobre Nero!, non tén cura,

Nin tampouco sacristán.

O "CASTOR" ARQUITECTO DE RÍO LINGÜÍSTICO.


Mamífero roedor,

Polo pelexo apreciado,

Non se presta ao revoltallo,

Amigo da confusión;

Pois merece, no escalón

Dun mundo xerarquizado,

Cuadrupedarse ao cadrado,

Fóra de competición,

Ao longo de todo o ano,

Se dá licenza o Castor.

¿GaliZa con "C" ?




Calzasachos, Calzasachos,

Calzasachos, calza ben

o teu legón de traballo

co nobre pau de carballo

da ciencia do teu saber

se ha de ir GaliZa con "Ce"

como vai en castellano,

que é como che debe ser

por dereito e por revés,

á voz dun ordeno e mando.


(Rioderradeiro)