Sinto aberto o costado á sementeira
da cruz e do calvario escarnecido;
sinto a chama do fogo enfebrecido
galopar polo peito sobranceira.
Sinto a vela, do vento compañeira,
velear polo mar do meu sentido;
sinto o mastro, coas frechas de Cupido,
dispararme, sen tregua, ata a ribeira.
Coa reverencial sombra certeira,
enrumbo o corazón pola encalmada
paisaxe divinal, tan pracenteira;
A fe de profesar fe verdadeira
acredita no Ser que me acompaña;
no seu reino o meu reino rende espada;
Como lle hei de chamar trala campaña?,
Adonai?, ou Hashem..?, de que maneira..?,
-Meu Deus!-, Alá?, El Shalom?, "Causa Primeira"?
(Rioderradeiro)
