segunda-feira, 30 de abril de 2012

No peito, coma canguro.



  O corazón co que falo,
pragado de cicatrices,
pespunta tales matices
que alcanzan todo o que calo.

  Polo silencio intercalo
irrefreables deslices,
irredentos, infelices,
que ecoan polo devalo.

  Se calo, porque me apuro
a galopar contra un muro,
cabalgando en clavileño...,

  Psique viral, vacuo enxeño,
pois en comercio inseguro,
tralo demudado empeño...,

  Non aseguro o que teño
no peito, coma canguro.

           (Rioderradeiro)



 Kangaroo and joey.jpg
(Wikipedia)