quarta-feira, 6 de junho de 2012

No mastro, ese farol en singradura.




  
  Pinta, pintor, provisto do teu arte,
o día de verán que te alucina;
prende, pincel, da estrela matutina
linda mañán de sol para embarcarte.

  Alza na nave a vela de estandarte,
arma timón -cubeta na sentina-,
alarga escota e cóbralla en bolina,
afronta mar maior para embargarte.

  Pinta, pintor, as vagas atrevidas
a bordo pola proa embravecidas,
chica a tilla de escuma asolagada;

  Alza na nave a voz, ceibe a poutada,
prende, pincel -que a noite negra apura-,
no mastro, ese farol en singradura.


(Rioderradeiro)