(Fuencis Iborra Perez)
Amosa pétalo ergueito,
soberbiamente, a roseira;
as rosas nunha silveira
son contumacia a barbeito.
Debruzando unha quimera,
locen bravías, sen xeito,
na devesa do teu peito
onde unha dama prendera...
Labarada, e primavera
da nosa máis alta estima,
toxo que reivindicara,
ouro entre espiñas, bordara...
-Fuencis Iborra agarima-
Mil rosas que ela pintara
con perfección, só alcanzara,
de corazón, a chorima...
(Rioderradeiro)
