Pois a vida albiscou, involucrada,
relato ao pé da letra tan cumprido;
pois caínzos no carro, en apelido,
pola carta
cabal, vela inflamada.
Quen soñara vivir vida inventada
en clave de labranza, e de aventura,
suliñou
navegar, pór singradura
trala prenda de amor inveterada.
Ter facenda e muller e catro fillos
con fogaza de
pan en cada brazo,
e un septeto
de netos no regazo...,
e a carón da lareira, os acubillos.
Tempo teceu temperos e sarillos;
o vento
derramou froita madura:
cobrou, de corazón, na calentura
cobrou, de corazón, na calentura
das velas, do vaivén..., da bota/dura.
(Rioderradeiro)
