sexta-feira, 11 de maio de 2012

De Adán, no Edén, cociñeiro.


Sestea o serán no azul,
Mais, como remata todo,
Traspasa a espada ese apodo,
Corpo servido..., e gandul.




Andan dicindo, papá,
Polos rueiros contando
Que o demo vai propagando
Conversación con mamá
Cando o limón foi, pecando,
Reconvertido en mazá. 


Prospecto do limoeiro
Pendurado dun cordón,
Noutra póla, retranqueiro,
Triplica interpretación
E reforza a confesión
Do cítrico verdadeiro
Que folla, por tentadeiro,
Como de/mostra o botón,
Preso en trama o tropezón
Compracente aventureiro
Ver/decente en corazón,
Orixina pracenteiro
Un pecado vinculeiro:
Puxou fervente o limón
Na maceira en conversión
De Adán, no Edén, cociñeiro.


Chouta Adela e chanta Aimar,
Tamén chouta Micaela,
Coma o limón que ao chantar,
Chouta no leito unha estrela,
Micidade a rebuldar:
¡Árdelle o eixo! ¡Can/dela…!





Sestea o serán no azul,
Mais, como remata todo,
Traspasa a espada ese apodo,
Corpo servido..., e gandul.



(Rioderradeiro)