Descomunal o sol, tan furibundo,
da cabeza ata os pés, a carne inflama;
tanto poder precede á xusta fama,
o seu vigor penetra tan profundo.
Despiadado calor, carga rotundo;
en canto te divisa e que te encara,
Lourenzo, desde empíreo, te dispara
tan certeiro e total, tan tremebundo.
Xullo apuntou de novo en labarada
a sede de agostar a fonte fría;
a fogo reforzou con felonía
latente a combustión multiplicada.
Ai, frecha en existir desenfreada!;
refrega de verán, quen desafía
e deixa o teu vivir en case nada?
(Rioderradeiro)
