domingo, 22 de agosto de 2010

Remoza a murcha flor co teu alento

Nacín para vivir. ¡Que desafío!
Vivo para morrer. ¡Que desengano!
Nacer-crecer-morrer…, vivir sangrando,
E soterrar na cova o alarido.

Nacín para morrer. ¡Duro castigo!
Por recibir regalo envelenado,
Vivo nun senvivir; mesmo soñando,
Batallo a cara e cruz sempre contigo.

¿Onde estás ti, meu Deus? Baixa un momento.
Desvela  ese disfraz das aparencias.
¿Por que te escondes na divina esencia?

Amosa a túa voz, acalma o vento;
Luza en clave de sol o meu alento;
Remoza a murcha flor. Prenda a consciencia.

(Rioderradeiro)