Eis espiña a zugar sangue do foxo
da palma onde aferrou franca subela
verde, brava invasión, sen sentinela,
perpetrada na man refén do toxo.
Debullados ramallos e carozos,
os pétalos, chorimas rebuldeiras,
desfalecen, deslocen as toxeiras,
denudan, demudados azos mozos.
denudan, demudados azos mozos.
Gota a gota, pingara aquel feitío
de folerpas nutrindo, e vindo a menos,
bafaradas de alento
sobre acenos
por se deitar no chan do brando estío.
por se deitar no chan do brando estío.
Fin da farsa en finxir que
somos nenos:
toca á forza afinar, tirar do fío…
da espiña definida, en desafío.
da espiña definida, en desafío.
(Rioderradeiro)
