quinta-feira, 5 de outubro de 2017

En señardade a moreas.


  Sabor a rosas e a fresas,
retribución da mirada;
se lle faltaren promesas,
a vida non vale nada.

  Tactos, ulidos...; devesas
por conquerir na alancada;
labrar caricias, ás présas,
a flor de pel implicada.

  Bulen devezos viciosos
e galopan polas veas; 
conversa sangue cos ósos
como crebaren cadeas.

  Brincan os soños vizosos
en señardade a moreas.


 (Rioderradeiro)


Sem comentários: