sábado, 31 de maio de 2014

Cun corazón cortés, de contrabando.


                                (Foto Rioderradeiro))

  Tráenme abrazos teus, coma recargo,
remorsos de pecados clandestinos;
teñen os bicos teus sabor amargo
e veleno letal coma asasinos.

  Leo nos labios teus o meu letargo
e négome a aceptalo e a combatilo;
exprópiasme o sentido por embargo,
expúlsasme de propio domicilio.

  En que mundo habitar? Con canto enxeño
pode un necio existir? Como me chamo?
Quen son agora entón? Por que reclamo?
A que porta petar? Falta de empeño...

  A vida este xograr foina inventando
cun corazón cortés, de contrabando.
   
       (Rioderradeiro)
















(Wikipedia)

Sem comentários: