sen cebola e sen refrán

¡Ai, que peniña me dan!,

inocentes criaturas

-aire…, namoro…, ¿que fan?-,

Petri que morre por Xan

e Xan, rozando as alturas,

elevando as escrituras

de poste a poste inseguras

da proclama en celofán;

mingua a fe para un cristián,

revolto o día, ás escuras

este cartaz sen fisuras

cara ao vento pillabán

rebentador das costuras,

se afrontan paro sen pan,

sen cebola e sen refrán

que levar ás dentaduras.

   (Rioderradeiro)