Que presteza!, fóra estrés,
día a día, mes a mes,
tantos anos anduriñas,
cos seus rebaños as tres,
por carreiros, carabinas.
Gaveo, ao gato montés,
cando o Calvario adiviñan,
elas a un tempo camiñan,
mortificados os pés,
matando fame canina.
Estampa de evocación,
estas mulleres quen son?
-Pois ovelleiras, xa as ves;
ata a memoria as nomina:
María, Xoana, Celina…
Conmóveste, corazón:
pastoras..!, que palmarés..!
pastoras..!, que palmarés..!
Retés ás tres na retina.
(Rioderradeiro)
Sem comentários:
Enviar um comentário