Porque estou dentro da espada
que me traspasa a cotío,
son tizona e desafío
na mente desenfundada.
Porque me recollo en nada
a baleirar no baldío,
nada engado e nada fío,
pois derrameime envaiñada.
Non gardo porque non vivo,
non vivo porque me embalo,
non son quen de imaxinalo
No meu haber negativo:
a vida, máis que regalo,
foi desangrar narrativo.
(Rioderradeiro)
Sem comentários:
Enviar um comentário