Pensar en ti, tecer na mente un lazo,
ler no teu corpo o meu cando abrazaras,
abandeirar máis sol cando abrasaras,
nas cinsas refulxir coma en regazo.
Vivir en ti, carimbo en recto trazo
dunha frecha sutil que alimentaras,
zugar caudal do mel que derramaras
no ardente frenesí do teu frechazo.
Abrirme a ti comprace á primavera,
xunguirme en ti, cortarlle ao tempo espera:
estremecer lumeiro en labarada;
Salvarme en ti, xurdir porque quixera,
xogando a fondo o fado pola fada,
renderlle o corazón á túa espada…
Por lle decapitar o mal á fera.
(Rioderradeiro)
Sem comentários:
Enviar um comentário