Envilecer amor é ben doado,
É competir co azar á
pitacega,
É corromper a fe fronte á refrega
Con fume dun fogón mal apagado.
Envilecer amor, campo sagrado,
É coma escarnecer seitura
en sega,
É segregar máis dor que se
reprega
En ferida interior con
desangrado.
Envilecer amor é desmesura,
Escarnio, vilipendio, e
desventura
Que infesta, fanfarrón, tea de araña;
Envilecer amor é máis maraña
A confundir fracaso con fractura
Dun corazón tamaño en mala
entraña,
De "atrezzo", teatral pola
(im)postura.
(Rioderradeiro)
Sem comentários:
Enviar um comentário