Corrompe o corazón cando o cativa.

(Wikipedia)

Esta estrela fugaz, que é peregrina,

Asalta o corazón cando o estremece

E trastorna o timón, porque parece

O luceiro polar, se te alucina.

Anque nota frugal, non desatina

E prende máis fervor cando florece  

En quen a aposentou, porque apetece,

Por mor da floración, causar ruína.

Esta frecha -que vai- vén arroupada

De relampo mortal, que é cousa viva;

Non revela intención de ser lasciva,

Se mantiver dobrez por ser louvada;

É promiscua, é ruín…; anda en/la(n)zada:

Corrompe o corazón cando o cativa.


A carne de canón enca(n)deada...

(Rioderradeiro)

(Wikipedia)