As caras que esquecín, reconstruídas.

  

  Tantos amigos son… Costa contalos

e borrar lividez das súas caras.

Como sofre a ilusión cando reparas

no duro que resulta recordalos!

  Tantos amigos son… Costa mentalos,

nomear un por un, e revivilos.

Como sofre a razón por redimilos

e do arcano, do alén, resucitalos.

  Tantos amigos son… Cómpre un gran mago

que rescate da sombra tantas vidas

e anule ou desmemorie o tempo aciago.

  Como lidar con penas recargadas

que no matraz da dor son retorcidas?

Tantos amigos son… Polo meu pago...,

  Camiñando en tropel, e realzadas,

as caras que esquecín, reconstruídas.

          (Rioderradeiro)