Sabe Deus que a monarquía
asenta en campo rapado;
cre o rei que o seu reinado
retella ben tolería.
Sabe a Corte a cortesía
de ir a por fume ao furado;
cre o común, confortado,
conformar ben fantasía.
Fervor do dedo en vinagre,
saír do cu da galiña,
nun “tencontén” canto tiña:
-Ovo azul, quen te consagre!,
-tres xemas, santa gaitiña!,
-tres ouros!, puro milagre!
-Recunque o rei na raíña!
(Rioderradeiro)
5 comentários:
Outro mais enriba dela, é o que ten o infortunio de sere helena e santiña.
Καλημέρα Σοφία, sonche todos umas luras, que agora perseguem galiñas. A onde se pode chegar cando um perde a pluma.
Hoxe, polo visto, andas un chisquiño enigmático.
Desde Vigo, apertas.
Pois non cho podo aclarar moito, porque eu tampouco me entendo.
Sendo así, Kali Mera Vigo, Kali Mera Cangas. E non esquezo Redondela.
Por certo ¿onde esta a Ferro-Station de Guixar? ¿É nova?
Preguntarei, porque tampouco cho podo esclarecer. Culto que é un en non saber estas particularidades que sempre nos permitirían viaxar mellor polo universo olívico...
Polo menos esclarecesteme o aclarado, que é a penúltima estación pola que paso antes de chegar á do centrifugado para rematar colado.
Enviar um comentário