que é, nun xardín, regalar.

   Este pétalo enramado

propenso a desenramar,
eis noutro peito encravar
onde revive encarnado,
onde relouca arroubado,
onde reclama o recado
-secreto particular,
a sede aprende a pensar-:
auga invocada a regar
polo canal indicado,
polo contexto apropiado;

pode, galán, regalar
á rosa que ha perfumar
un firmamento privado,
un universo estrelado;
que o tempo sabe contar
-táboa de multiplicar-
polo pelexo ilustrado...

  Que o tempo sabe esperar
polo pelexo encoirado.

        (Rioderradeiro)