segunda-feira, 13 de maio de 2019

que é, nun xardín, regalar.


   Este pétalo enramado
propenso a desenramar,
eis noutro peito encravar
onde revive encarnado,
onde relouca arroubado,
onde reclama o recado
-secreto particular,
a sede aprende a pensar-:
auga invocada a regar
polo canal indicado,
polo contexto apropiado;
pode, galán, regalar
á rosa que ha perfumar
un firmamento privado,
un universo estrelado;
que o tempo sabe contar
-táboa de multiplicar-
polo pelexo ilustrado...

  Que o tempo sabe esperar
polo pelexo encoirado.


        (Rioderradeiro)

1 comentário:

manuel dosil fernandez disse...

Non es so un magnifico versificador...tamen tes moitisimo de poeta...e envexa te teño.