Primaveral a luz engaiolada,
En fresco enraizada na figura,
Presto pincel pintara sen pintura
Nos pétalos da rosa perfumada.
Primaveral a rosa en luz galana
Dos cravos e da cruz prenda segura,
Presto pincel prendido en galanura
A se inmolar no cáliz, soberana;
Os teus pétalos, rosa, son diadema
De atar e desatar pola angostura
Dos sépalos a prol dunha patena,
Son un canto floral á fermosura
E relanzos de ardor dunha alma en pena;
Probado está o amor con máis loucura:
Contaminar a rosa o meu poema.
(Rioderradeiro)
Sem comentários:
Enviar um comentário