sábado, 18 de setembro de 2010

Comprace o corazón do mar de fóra.


  A luz que esgaza a treu polos coídos,
a sarta de arneirón que engarza a pedra,
pontifical tiara que embebeda
refachos de ilusión polos sentidos.

  Refachos de candor embranquecidos,
ese lagarto arnal polas devesas,
sarampelo ancestral das mil cabezas,
retablo de toxais ennobrecidos.  

  A luz maior, revolución da vela,
navega nun corcel pola marola,
adiviña o pincel a lei do día,

  Dá palabra de honor á primavera,
nos retallos do sol sacia a ardentía,
comprace o corazón do mar de fóra.

(Rioderradeiro)

Sem comentários: