sábado, 3 de julho de 2010

Nunha caixa de serrín.



  Sendo o sentir e o pensar
as dúas pezas do traxe
porfía do meu tear,
por que hei mandalas calar?,
por que hei dirimir liñaxe
e amistalos no existir,
se perseguen abordaxe
do meu corpo..., a compulsar?
Como hei pensar co sentir?
Como hei sentir co pensar?

  Sendo o pensar e o sentir
embaixadas de incerteza,
en que cabilas, cabeza?,
por que disfrazar tristeza
coa mordaza do vivir
nunha caixa..., a consumir?

(Rioderradeiro)

Sem comentários: