terça-feira, 18 de maio de 2010
Sementa Olivos na pedra
(A Magdalena Olivo, tratando de recompensar unha devoción inmerecida)
___________
Pois gábasme a veleidade
Que late na miña esencia,
Pois lóubasme a vacuidade
Que me prologa a existencia;
Que a miña palabra incerta
Beba da feliz fontana;
De luz, de gracia e de saiva
Asolague a sombra amarga…
¡Sementa Olivo na area!:
No meu deserto de pedra,
¡Presto!, a fe que sanda e salva,
Benquerida Magdalena.
_
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
1 comentário:
¡¡¡¡¡¡¡¡¿¿¿Pero por qué "inmerecida"???!!!!!!!!
Saludos! :)
Enviar um comentário