domingo, 17 de março de 2019

.- O cravo que me reclamas...


  O aguillón que me agasallas,
arpón teu, miña condena...

  Crávasme o cravo na chaga,
desamparas ferramenta;
co martelo da túa ausencia
martelas concupiscencia 
do meu corazón en chamas.

  Se ancoro dorna en máis calas,
ao socairo das ribeiras,
co teu desdén me desvelas,
me cativas, me encadeas
a descravar as túas garras.

  O cravo que me reclamas,
rizón teu, miña gangrena...

   (Rioderradeiro)