(
Benigno Do Roxo)
Ollo que le na paisaxe
azul salientando armiño;
ollo que imparte aloumiño
a indomable personaxe.
Ollo que non ten paraxe
albisca no alén aliño;
ollo, avarento, adiviño,
ávido de reportaxe.
O mar alzado en beleza
sobrancea marabilla;
vagas subliñan braveza
de combater contra quilla.
Ollo!, o visor pon presteza
onde a rompente máis brilla.
(Rioderradeiro)
(Wikipedia)
Enrosca a serpe o zapato,
envolve pé esa lazada;
présta a paciente implicada
-cómpre abreviar o relato-,
corpo supino, imputada.
No fetichismo hai recato;
non todo está no retrato;
faltan pastel e pomada;
prima en pecado pacato
proposición requintada.
Refinamento no oficio,
fame negra do desexo,
sede brava do pelexo,
vivacidade no vicio.
Perplexidade, complexo,
orfandade en orificio;
alza tacón precipicio,
que é suicida o cangrexo:
Salto mortal, artificio
dunha alancada, co(r)texo?
.
(Rioderradeiro)
