Se te acercas a min, estou perdido
Na claridade azul; porque padezo
De escuridade en sol do teu desprezo,
Por me deixar maior lume prendido.
Se me cegar máis luz, escarnecido,
E a palabra mudar todo enderezo,
Ás palpadas irei, pagado o prezo,
Por sombras de amparar un corpo espido.
Tropezar outra vez, prender cizaña,
Trasplantar na ilusión teas de araña;
Se me alonxar de ti, controvertido,
Se redobrar ardor nova aventura,
Aposto o corazón -co seu contido-
Que saberei gardar -coma é debido-
Os camiños de (a)mar, contra natura.
(Rioderradeiro)
