segunda-feira, 25 de março de 2013

O meu pe(n)sar opresivo.



  Tódalas cousas que fixen
unha tras outra perdín
por se burlaren de min
desprezando canto as quixen.


  Tódalas as cousas que dixen,
fundamentadas na fe,
fóra da pel, quen as ve,
por alusións, cando aflixen?


  Para divagar derivo,
que o rastro da pena proe
no cerne; tanto me doe
a percepción de estar vivo!


  Pula caudal, privativo,
move este rodicio, roe,
preme na moa, opresivo...

  Que o meu pensamento moe.



                           (Rioderradeiro)