Cousa linda, labrar límpido apego,
de monte a mar, seara sobranceira;
cousa linda, libar lapa senlleira
reforzando no lar o teu sosego.
Cousa linda, sucar campo labrego
e preñar de pan trigo a túa leira;
cousa linda, trenzar terra trigueira
fermentando furor da rella en rego.
Cousa linda, encadrar carta á medida,
horizonte, enderezo na mirada,
velame de papel présto á partida;
Cousa linda, ancorar na mesma rada
recolleita da nave en singradura;
cousa linda, apañar con man madura...
A derrota vindeira ben labrada.
(Rioderradeiro)
