segunda-feira, 26 de setembro de 2011

Nas tres caras á vez para salvarme.



O neno que inda son segue agardando
Outra volta xogar á pitacega;
O xogo da ilusión non se delega
Nunha memoria a treu que ande encirrando.

O xove que agostou vai procurando
Ao xove que quedou trala refrega;
A seiva non morreu, só se reprega
E vai dentro de ti sempre empurrando.

¿Vellouqueiro? -¡Maior! No neno insisto;
Coma mozo que fun, non me resisto
A deixarme levar sen reforzarme:

Neno-xove-¡Maior! Quero centrarme,
Porque gardo razón e porque existo
Nas tres caras á vez para salvarme.

(Rioderradeiro)