Permite a vida o milagre
de dar recoñecemento;
procura Louro convento
onde arestora o consagre.
Promete o día ser grato
para afondar na amizade;
provén do claustro irmandade
onde imprimir alegato.
Tódolos aquí presentes
temos cos nosos docentes,
polas leccións aprendidas,
máis débedas contraídas
que nunha placa inseridas,
por devoción dos discentes,
evocan letras candentes,
para agromar compredidas
en corazóns competentes.
(Rioderradeiro)
a HUMBERTO CASTRO primeiro.
_____________________
Cando falou comprobamos
Que en compulsivo apurar
pretendía respaldar
de présa verbo en andamios
Pois traía recargado
o cartafol con revistas,
marcara tódalas pistas
para alancar de contado.
Parolaba sen parar:
Goya, Picasso, Colmeiro;
conversaba con Laxeiro.
Axudábate a pensar;
divertido era admirar
con el ARTE verdadeiro;
quixera a HISTORIA premiar
a HUMBERTO CASTRO primeiro.
(Rioderradeiro)
A voz de frei Feliciano.
Hoxe, resoa
en Herbón
a voz de frei
Feliciano,
como en/canto
franciscano
destaca nesta
ocasión.
Pola súa
advocación,
Rey Pastor,
como do arcano,
transfire ao
ámbito humano
fórmula e
demostración.
Inda por ser
concebido
poema do
referido
bardo pide
licencia;
en métrica
pertinente,
bravo soneto
ascendente
floreza en
verso cumprido.
Permita a
santa obediencia
brindar..., louvalo
e cinguilo
coa flor da
reverencia,
e ao denodado
docente
que foi, poder
aplaudilo
de corazón, por decencia,
por decencia e por conciencia,
por pura cuestión de estilo.
de corazón, por decencia,
por decencia e por conciencia,
por pura cuestión de estilo.
(Rioderradeiro)
