(Wikipedia, Ruth Matilda Andersosn)
Ergue axiña, labrego, o tempo apura;
agárdate
impaciente outra xornada,
bois, vacas,
carro, arado…, e maila aixada,
emparentados
pola agricultura.
Emparentados pola agricultura,
o
prado, a leira, aquel millo barbeito;
caudal de rega sobre o campo, afeito
a redimir a terra da secura.
A devoción da xente, que se amosa
reverente
e vital; a rogativa;
o santo milagreiro que se activa;
a
boroa, na mesa, saborosa...
Sementa aí, labrego, o soño en quente;
recollerás,
se cadra, outra semente.
(Rioderradeiro)
(El País)
