sexta-feira, 19 de junho de 2015

Da Caixa de Pandora, solfa en clave.


(Wikipedia)

  Moqueta sobre areas movedizas,
esta cadeira é trono de portada;
transvasada, a traizón, de mans postizas
a gloria evanescente deturpada.

  Ledicia..., decepción... Trala primicia,

o bipolar silencio da bancada:
lacerante no reino da presbicia,
lenitivo no lar da barricada.

  O impulso de exclamar: ¡que desatino!,

impropio de aceptar que ninguén sabe,
impacto de inferir que sorte cabe
ao cuarteto que encorda ao concertino. 

  E, sen embargo, impuxo un inquilino

contrario a devolverlle aquela chave...

  da Caixa de Pandora, solfa en clave

de Muros de San Pedro en andantino.


     (Rioderradeiro)

(Wikipedia)