segunda-feira, 15 de outubro de 2012

¡Contestación permanente!


Nunca vin incomprendido
Tan ponderado e prudente,
Comparado co ocurrente
Que peitea o percorrido
E que requenta o cocido
Da privación inherente,
Minando a moral da xente,
Coma se fose abducido,
Convertido en instrumento
De probarlle o fundamento
Ao vil metal comburente
Que fai do ferro un rustrido,
Sobre granito incremento,
Pintado perfectamente
Para que o tragues fundido;
Ti, muradán, máis contento,
Deixa facer, convencido,
Pagano a conta corrente,
Saldando en paz o debido,
Engordando un elemento
Con mando en praza metido;
Áncora, seguramente,
Tropeza coma impelido,
Nunha pedra sedicente
De naufraxio repetido
Para pór punto e seguido
E aparcar perfectamente,
Após cobro consecuente,
No privado referido,
Procedemento indecente
Que debe ser correxido:

¡Viva o “parquín” redimido!
¡Contestación permanente!

 (Rioderradeiro)