Sabe Deus que a monarquía
asenta en campo rapado;
cre o rei que o seu reinado
retella ben tolería.
Sabe a Corte a cortesía
de ir a por fume ao furado;
cre o común, confortado,
conformar ben fantasía.
Fervor do dedo en vinagre,
saír do cu da galiña,
nun “tencontén” canto tiña:
-Ovo azul, quen te consagre!,
-tres xemas, santa gaitiña!,
-tres ouros!, puro milagre!
-Recunque o rei na raíña!
(Rioderradeiro)
