Que o tempo ben papa arresto.

  Estas son fabas contadas,

emulando ao caracol,

á porta, tomando o sol

coas barrigas preñadas.

  Vexo cabaces trenzados

con paciente artesanía

lucindo vimbios trabados

en primorosa harmonía.

  Máis fabas caben no cesto

que de vello está comesto

por destemplada intemperie;

  Veñan fabadas en serie,

que a fame confunde presto,

antes que o ventre se altere

  E que o corpo desespere,

que o tempo ben papa arresto.

 (Rioderradeiro)