Coa prata de lei, o meu cariño.

  
  O neno engarza, escada o seu poleiro;

escoita, o neno sinte o mar calmado;

o neno fala, fita de contado;

devece o neno  a vida do veleiro.

  Soña o rapaz devir aventureiro,

paquebote ou goleta de tres paos,

de grumete a piloto, en mil peiraos,

coroar un altor máis verdadeiro.

  Rapariga, mociña vinculeira,
canta envexa ensilveira o meu camiño!;
canto rato a roer no teu corpiño!,
canto gato se arrima á túa beira!

  Por gañarte..., hei xunguir na faldriqueira,
coa prata de lei, o meu cariño.

   
        (Rioderradeiro)