As portas de Xericó.

  (Antón Lameiro)

  Non ha xogar sorte aos dados
nin tampouco ao dominó;
en prego para atestados,
deseñou pasos contados,
versallescos, controlados
polo estilo rococó.

  Tódolos desconsolados
ficarán condecorados
nas agullas do "reló".

  ¡Vive Deus!, tempos maduros
non poden romper máis Muros
nin portas de Xericó.



              ******************


Non o receita un galeno.
____________________

  
  Nunha nota marxinal
guindada contra dereito,
apuntou cuarteto ao peito
da Casa Consistorial.

  ¿Demencia en dose letal?,
¿un contubernio a barbeito?,
¿vendavalada no teito?;
¡pinchacarneiro total..!

  Galano en Municipal,
unha manobra sen xeito,
unha monada de feito,
vestida de carnaval.

  O mel que oculta o veleno
non o receita un galeno.

 
  (Rioderradeiro)

O catorce, un mercenario.

Na eternidade, amor, máis relixiosa.

  Co corazón escribo. É cousa dura.
É dura de pelar a despedida.
É dura de tapar ampla abertura,
que abrolla torrencial esta ferida.

  Co corazón esculpo unha escultura,
esencia dunha estampa inmaculada;
dorido divagar, que desventura
manterte na memoria... imaxinada!

  Albíscote, no Edén, xa no regazo
onde te acolleu Deus como é debido;
por iso o teu ladrar foi promovido
coma expresión de fe de fondo trazo.

  SÚA, fiel e formal, pura, gloriosa,
na eternidade, amor, máis relixiosa.

        (Rioderradeiro)

Romance dun calcetín.

CxG no pactará con el PP en Muros y pone condiciones a los socialista.
La renuncia de Caridad González es algo innegociable para Compromiso. (http://www.lavozdegalicia.es/barbanza/)

  

  Fanfarria, farsa inconfesa;

o rollo que nos enrolla

no ten máis volta de folla

que destapar a sorpresa.

  ¿Pecha Cancelas a artesa

de Muros como lle antolla?;

¿promove o demo outra escolla

de dirimir alcaldesa?

   Teatro enriba da mesa;

a do sofá nin se molla.

Dinos, don Juan, ¿a abadesa

que coida a vista é birolla?

  Puro esperpento, sandeces

en lances de folletín;

cambio de garda en fortín,

como pasou tantas veces.

  Como pasou tantas veces,

romance dun calcetín...

  (Rioderradeiro)

Polo prezo, despreza a fermosura.

  Vinde render tributo á linda rosa
que en maio debruzou sobre a silveira;
ningún lugar mellor que unha camposa
para manterse a salvo na roseira.

  Mirádea medrar, como se expresa,
como o botón devén bico da póla,
como, á maduración, murcha de présa,
como perde poder, como se inmola.

  O efémero do aroma é quen te alcanza,
a forza do recendo é quen te inspira,
a corola sedenta de esperanza,
o mato onde ela esperta, onde ela expira...

  A derrota da rosa da frescura,
polo prezo, despreza a fermosura.

  
  (Rioderradeiro)