Na eternidade, amor, máis relixiosa.

  Co corazón escribo. É cousa dura.
É dura de pelar a despedida.
É dura de tapar ampla abertura,
que abrolla torrencial esta ferida.

  Co corazón esculpo unha escultura,
esencia dunha estampa inmaculada;
dorido divagar, que desventura
manterte na memoria... imaxinada!

  Albíscote, no Edén, xa no regazo
onde te acolleu Deus como é debido;
por iso o teu ladrar foi promovido
coma expresión de fe de fondo trazo.

  SÚA, fiel e formal, pura, gloriosa,
na eternidade, amor, máis relixiosa.

        (Rioderradeiro)