-¡Remata a vida, ”joder”..!

 (Wikipedia)

Punto final do existir,

Segundo reza o sumario,

A terra está a consumir

Os restos do calendario .

Conclúe o mundo en calvario,

Como reza o manuscrito,

Para pechar o inventario

Que grabou maia en granito.

Faltan dous días de asedio,

E anda Rajoy polo medio

Apurrando a lucifer.

-¡Remata a vida, ”joder”..!,

E non lle pomos remedio

Ao que vai acontecer…

(Rioderradeiro)

(Wikipedia)

Rajoy debruza, de/mente,

Este pincel  afincado,

Náufrago so vestimenta,

Absorto, non se alimenta

Da tinta do Merkelado.

Contuso, por mareado,

Nas coxas, na pernamenta,

Sudor a sal comprimenta,

Co papo ben empapado.

Con toda unha ciencia infusa,

Co seu saber prominente,

Co seu valor providente

Que ao rebaixar non se acusa,

Pois abrangue algo potente,

Rajoy debruza, de/mente,

Coma quen pecando abusa

Das carnes da cornamusa,

E do entramado tridente…

(Rioderradeiro)

Perdeu heraldo A Coruña.

                      (Jota-Jota)  Foto de  Quin Muros Negreira

      IN MEMORIAM.

  Era un ser moi singular

de altura un tanto minguada,

gracioso pola mirada

do seu mundo peculiar.

  Coma voceiro de raza

do Concello muradán,

sentaba tarde e serán

cátedra na mesma praza.

  Malpocado!, pereceu

por deixar por testemuña

as penas con que compuña

a vida que padeceu;

  JOTA-JOTA enmudeceu:

perdeu heraldo A Coruña.

(Rioderradeiro)

             (Manuel M. Caamaño)

Deixe en min de padecer.

(Foto de Maria Teresa Mayo Freire)

¡Ai!, de ademán, divertida;

¡Ai!, por prestancia, princesa;

¡Ai!, por ventura, promesa;

¡Ai!, para ti, prohibida.

 

Que se alporiza a muller

Con tal degoiro en gabanza ,

Que se desboca a esperanza

Que te vai comprometer.

 

¡Ai, amor do amor prendado

E doente namorado

Da beldade e do querer...!

        

¡Corazón, non pode ser..!;

Que este vello embelecado

 Deixe en min de padecer.

(Rioderradeiro)

                                                     (Wikipedia)

Daquel pe(n)sar que desdeño.

  Por que matina contino?

Pecha os seus ollos tal vez

para artellar sen dobrez

o repertorio felino?

 

  Que pensa o gato? Misterio!

Ningún gato comentou

nin sequera intercambiou

comigo palabra, en serio.

  Dos dous meus gatos reteño

un cavilar recatado,

un ecoar recalcado

  Da pregunta onde deseño

por resposta un duplicado

daquel pe(n)sar que desdeño.

           (Rioderradeiro)