No bergantín, man experta;
Enroladas por querubes
As velas sobre cuberta;
Dous mastros mantendo alerta;
O pavillón polas nubes.
(Rioderradeiro)
segunda-feira, 29 de outubro de 2012
domingo, 28 de outubro de 2012
Da banca municipal.
Eurazos por adival
na vila que alzou muralla,
para ben ou para mal,
prézanse de dar máis tralla
que convenza ao persoal.
Por calexóns e por prazas,
espallado o capital
-pois por Muros te desprazas-,
non disfracen máis desgrazas
da banca municipal.
(Rioderradeiro)
Para un concerto alemán.
Capitalismo en trincheira,
O global polo absoluto,
O malgastar por mangueira,
O cunsumir polo bruto
De escravizar cabeceira.
Non por ser tan caradura
Perde en faciana a cordura;
Produce desgraza en serie
E santifica impostura
Con caridade, intemperie.
Capitalismo divino
Paga amparando a miseria;
Quen traballa desespera,
Cobra e reforza intestino
Con máis sangue que se altera.
Pon retoque en orzamentos,
Contas do Gran Capitán,
Vai pintando apuntamentos
Afinando os instrumentos
Para un concerto alemán.
(Rioderradeiro)
sexta-feira, 26 de outubro de 2012
Nun cartafol, de falsete.
Ignorar é supoñer,
Dispensar con aspirina
Unha ignorancia supina
Que non soporta o saber.
Ignorar é contender
Canto tés por verdadeiro
Contra un veraz mentireiro
Tratando de o convencer.
Ignorar, máscada humilde,
Levar o mar para Urdilde,
Vestir chaqueta ao revés,
Descomunal interés
Por cultivar no foguete,
Meditando no retrete,
Cuspindo a regra de tres
Nun cartafol, de falsete.
(Rioderradeiro)
Eu non sei moi ben quen son,
Pola mañán xa dubido
Se son, tan mal comprendido,
Víctima do corazón
Que non me axuda o debido.
Non sei se son ou non son
Aquilo que afirmo ser,
Tanto importa o padecer
As chagas dunha
razón
Que non podo comprender.
Non se vende a lealdade
E non se compra a nobreza,
Quen as tén non as despreza,
A quen lles falte en verdade
Nin os salva a caridade.
(Rioderradeiro)
segunda-feira, 15 de outubro de 2012
¡Contestación permanente!
Nunca vin incomprendido
Tan ponderado e prudente,
Comparado co ocurrente
Que peitea o percorrido
E que requenta o cocido
Da privación inherente,
Minando a moral da xente,
Coma se fose abducido,
Convertido en instrumento
De probarlle o fundamento
Ao vil metal comburente
Que fai do ferro un rustrido,
Sobre granito incremento,
Pintado perfectamente
Para que o tragues fundido;
Ti, muradán, máis contento,
Deixa facer, convencido,
Pagano a conta corrente,
Saldando en paz o debido,
Engordando un elemento
Con mando en praza metido;
Áncora, seguramente,
Tropeza coma impelido,
Nunha pedra sedicente
De naufraxio repetido
Para pór punto e seguido
E aparcar perfectamente,
Após cobro consecuente,
No privado referido,
Procedemento indecente
Que debe ser correxido:
¡Viva o “parquín” redimido!
¡Contestación permanente!
(Rioderradeiro)
Subscrever:
Mensagens (Atom)