Partiu, cal tiña vivido,
sen perseguir a riqueza,
sen agardar regalía
dun Edén, dunha Utopía,
consontes co ser nacido.
Non sublimou a pobreza
nin a vestiu de enteireza,
coma ideal de partido.
Si, profesou a nobreza
de se abrazar co oprimido.
Non traizoou, non roubou,
non se humillou, non parou
-tivo esa cabal certeza,
fundamental fortaleza-
de loitar coma é debido:
MARUXA SILVA, firmeza!,
o teu valor preferido.
(Rioderradeiro)
Sem comentários:
Enviar um comentário