Para Antón Rey, que, desde Bos Aires, felicita, co inconfundible son das campás de San Xián de 

Torea, a quen naceu (literalmente) de pé, tal día coma hoxe, na parroquia de Louro.

  Cumplo e descumplo pasados

dun tempo que malgastei,

pois engulino a bocados.

Se me felicitas, Rei,

síntome felicitado

por Corte e por Principado,

por Congreso e por Senado,

polo Consello de Estado,

sobre todo, porque sei

que pensaches que pensei

que, por Decreto de Lei,

me tiñas baixo coidado

formando parte da grei

de súbditos ao teu reinado.

 

  Xa non celebro; probei

certo ascetismo ilustrado.

(Rioderradeiro)