sábado, 3 de agosto de 2013

Aquela infancia tan pura.


  Non se cotiza a cordura;
leo que pechan convento
de san Antonio de Herbón;
a negra sombra murmura:
- quen propulse o argumento
maltrata sen compaixón.

  Por pacto contra natura,
entra en perigo este evento
que nos mantén ilusión
e reforza o corazón,
como atesoura a fartura
de apertas por alimento.

  Xa somos froita madura
a piques de perecer;
que non decline o querer
que, por xuntanzas, perdura:
recordar… , embelecer…
en refectorio aventura.

   Esta irmandade é segura;
consigo leva o volver
á aquela infancia tan pura. 


  (Rioderradeiro)

  
          


1 comentário:

bemsalgado disse...

tan pura, tán... tán... tán...